جهان از نور احمد گشت خاموش

ولی نامش بتاریخ نیست فراموش

بشر را کرد رها از ظلم و ذلت

رها ساخت بردگان  ختم  نبوت

زمان تاریک بود از جهل  حاکم

منور کرد محمد چون که  خاتم

بساط زنده گورکردن فرو ریخت

نجات داد دختران ؛ برکفراوتاخت

بگفتا  مرد  و زن فر قی ندارد

دوتا شون واحدست سُجده گذارند

به عهد بت پرستان  شد پیامبر

فراوان دشمن و کم دوست ویاور

حریم  أمن  کعبه  بُوده  اشغال

بت و بت خانه و بازدید وهرسال

محمد قول به مردم این چنین داد

شکست جمله بتان و شهر آزاد

سه بت بودند که بسیار بوده مشهور

منات لات وعُزیَ هرسه یه منظور

چنان کوبید زمین لات و عُزیَ را

مِناتِ  خُورد  شده هر سه  خدا را

سه بت را صاحبا ن بودسه قبیله

قریش و اوُس وخزرَج هرسه حیله

محمد گفت مگر سنگ را  خدایی

تراشیده شما ست کافر نما ایی 

خدای من  خدای کافران است

خداوند را یکیست مالک حهان ست

زهرجایک بُوَد  دو م خدا را

بدانید که خداوند دوست ما را

پیامبر کار و سختی و مشقت

درخت سبز اسلام کشت به زحمت

درود بر خاتَم  خَتم  پیامبر

که نامش رهگشا  اول ز آخر

بمعراج رفت و عالم دید درآنروز

هر آنچه عسگری او دیده امروز

کریم اهل البیت ثانی امامت

شهید با دست همسرشد روایت

زمان سخت وامامت کار دشوار

علی نیست و حسن تنها و بی یار

شده دشمن فزون از آل سفیان

که معاویه را رسد برتخت وفرمان

هزاران حیله و نیرنگ درکار

خلافت را طلب با زور و اجبار

حسن چون مثل معاویه سکه زرنیست

همه دانند که بوسفیان دگرکیست

حسن فرزند زهرای بتول است

پدر را نزد خالق او قبول است

درین بین شخص معاویه را مقصر

فراوان سکه و زر داشت موًثر

چرا چون مردمان  جهل فراگیر

بدنیا  تکیه و در دست  شمشیر

امام دیدست که اوضاع سخت دگرگون

اگر جنگی  شود  بسیار بُوَد  خون

قبایل جملگی تدبیر اندیش

امام چون مصلحت دید او قدم پیش

نداشت او لشگری از بهر پیکار

تمام جاهلان با معاویه  یار

دراین کار آل بوسفیان پیروز

امام را مانع میدانند و هر روز 

نفوذ کردند بر بیت امامت

خریدند همسر او را نهایت

هزاران وعدها و کاخ زرین

به او دادند همه بود از ره کین

کلک  زد همسر ابن  امیّه

تورا فرق میبود زن با بقیه

اگر کُشتی حسن گردی عروسم

سرت تاج مینهم دستت  ببوسم

عرب را می شوی تاج زنانش

توایی لایق  تورا حسن این مکانش

بگیر این زهر بریز در کوزه آب

بده وقتی که او می نوشه از آب

جنایت کردوزن کُشت شوهرخویش

به امیدی نَهَد تاج بر سر خویش

شهید گردید حسن پایان امامت

رسیده آل  ابوسفیان   خلافت

زولیخا  بیوفایش  میبود  مفت 

اگرحورو پری هم بوهمین گفت  

وفای زن اساس عهد و پیمان

زنان  با وفا بر مرد بُوَند جان

وفا  داری مساوی  میبود  بین

وفای مَرد به زن او را بُوَد دِین

بیاد درد و رنج ابن  زهرا

سروده عسگری از درد غمها